Dansen tussen de kerstbomen

Door Nancy Wiltink

‘Fake it untill you make it’, ik hoorde dat voor het eerst aan aantal jaren geleden. Oftewel: als je twijfelt of het gaat werken, doe het dan alvast en doe alsof het werkt. Probeer het gewoon. Je zou het ook bluffen kunnen noemen, maar dat doet het idee tekort. Ik zie het liever als spelen met de mogelijkheid. Door jezelf niet al te serieus te nemen en gewoon te kijken hoever je komt, kan je verassend veel bereiken. Op het toneel is dat de gewoonste zaak van de wereld, maar in het echt?

Neem nou mijn dans met de lokale overheden bij mij in de buurt. Ik woon in de stad, maar wel in een relatief groen deel, Amsterdam Noord. Een vriend van mij had een geweldig plan: na kerstmis bomen met kluit verzamelen in een kerstbomenasiel, en dan na een jaar de bomen omzagen en verkopen ‘voor vet geld’. Het werkte helaas niet. Groenvoorziening stuurde mannen met de motorzaag op het geplante bosje af, want in Amsterdam mogen kerstbomen niet zomaar in de openbare ruimte geplant worden, dat wordt gezien als onkruid. Groene burgers en groenvoorziening komen wel vaker tegenover elkaar te staan en ik vroeg me af wat er nodig was om een tijdelijk kerstbomenbos wèl voor elkaar te krijgen. Want het leek me een heel mooi klimaatvriendelijk alternatief voor de kerstbomenverbranding. Meer lezen

Following the flow of life in Scotland – a conscious act of (in)dependence

door Martine Verweij

Warning – this is partly a report on my holiday, partly a ‘normal’ blog – it is a bit more personal than usual – don’t read it if you don’t feel like reading such personal matters. In essence it’s a blog on how I was able to dance with systems, during my travels. 

So here I went, off by myself with my dog Driekus, to Scotland by ferry. Nothing planned. Not even the first night. No trains, no ferries. No trainings at Findhorn, no mid-week horse riding, no tickets for the Edinburgh theatre festival. Just the ferry crossing forth and back.

We did bring something. And it isn’t the least. I brought on these travels my very best Self. My curious Self. My trusting and intuitive Self, supported by my hands-on Self. And I also stacked in time. Loads of time. Almost three weeks to do whatever felt right to re-engage with Scotland and the part of my roots that I know so little about.

During the trip, I kept asking myself the same question: why did I go on this trip? Why in this way? And when the answer finally dawned on me, I realized it was the opposite of what people might think such a trip would offer: a celebration of my independence. Going at it alone and succeeding. Yoehoe. What a woman! Doing such a masculine thing. Following my own path without giving in to demands of fellow-travelers. Doing exactly as I please. Courageous. Fearless.

Courageous we were. Fearless not. And no. The above is not what we got out of this trip. It has a lot more to do with the title of the Green Bridges’ newsletter than you might think.

Meer lezen

Future Search – and the process of letting go

November 16, 2014

Recently, I took a deep dive. I used a group of people that is dear to me as a council of wisdom, in relation to Future Searches. I wanted their help in answering a question that occurred to me, while preparing for them an introductory session about the power of Future Searches. The question was, whether a Future Search is a mystical meeting? And if so, how come? The answer dawned upon me a few days after meeting with them and can be summarized by the word ‘connection’.

Meer lezen

Als doen het nieuwe denken is

groen dakVorig jaar besloot ik het dak van mijn Amsterdamse appartement te ‘vergroenen’; ik had gelezen over de waterproblematiek waar steden mee kampen[1], de massale bijensterfte die internationaal speelt[2], de warmte die steden vasthouden (huizen koelen gaat in de toekomst een groter probleem worden dan huizen verwarmen) en het belang van groen in de stad om fijn-stof te verminderen en CO2 uit de lucht te halen. Ik had ook ervaren dat mijn appartement erg warm kan worden in de zomer en hoopte dat een paar stroken sedum in de zomer voor verkoeling zouden kunnen zorgen. Intussen weet ik dat het sedum nauwelijks verkoelend werkt in de zomer of isolerend in de winter dat de katten van de buren het sedum als een soort Efteling-attractie ervaren en dat mijn rechterburen gevoelig zijn voor esthetiek – ze vonden het sedum zo mooi dat ze dit daags nadat ik het neerlegde ook aanschaften*.
Meer lezen

Een betere wereld, begint bij jezelf

Dat de wereld niet stil staat is iets waar je door onverwachte gebeurtenissen op wordt gewezen. Dit soort momenten – vooral als het minder leuke verrassingen betreft – zijn uitgelezen kansen om jezelf eens te aanschouwen.  Als individu op die bewegende aarde. Waar ben je eigenlijk mee bezig? En wil je eigenlijk wel zijn waar je op dat moment bent? Voor mij kwam de wereld begin dit jaar in beweging. De organisatie waar ik voor werkte ging failliet en startte weer door. Ik was mijn baan kwijt en toch ook niet, want ik werkte door en werd uiteindelijk zelfstandig ondernemer en investeerder in mezelf, het doorgestarte bedrijf en de dingen waar ik in geloof. De gesprekken die ik voerde, met vrienden, kennissen en mensen uit mijn netwerk, werden onderdeel van een bijzondere reis. Een reis die pas net is begonnen en smaakt naar meer. Meer lezen

Een groener dak, begint bij jezelf

Wat ik nu toch heb gekocht, ‘Tell Sell’ zou er uren mee kunnen vullen! Het haalt fijnstof uit de lucht, draagt bij aan de omzetting van CO2, absorbeert overtollig water zodat het riool niet overloopt, isoleert mijn dakbedekking waardoor mijn huis ’s winters warm blijft en ’s zomers koel, het is lekker voedsel voor insecten en het ziet er mooi uit. Tel daarbij op de gratis fitness als je de drainagemat, substraatzakken en sedummatten omhoog takelt en het laatste stuk via de trap omhoog moet tillen. Het schijnt ook zo te zijn dat met je handen in de aarde wroeten therapeutisch is en de voldoening als alles ligt is ook nog eens goud waard. Waar ik het over heb? Een groen dak natuurlijk. Meer lezen