Samenlevingen in balans – naar een toekomst in harmonie met de universele wetten
Marja de Vries
In navolging op haar boek ‘de hele olifant in beeld – inzicht in de universele wetten en de gulden snede’ schreef Marja de Vries haar tweede boek over samenlevingen die uitgaan van de universele wetten. Dat wil zeggen: samenlevingen die in lijn met deze wetten werken en die deze niet tegenwerken. Zelf vind ik de kracht van het boek dat de Vries aannemelijk maakt dat onze huidige samenleving uit balans is (en op welke manier) en dat er samenlevingen hebben bestaan die wel in balans waren. Tevens beschrijft ze dat er redenen zijn om aan te nemen dat onze staat van bewustzijn aan het veranderen is, op zo’n manier dat de transformatie van een samenleving uit balans naar een samenleving in balans te realiseren is.
Ook dit boek heeft mij zeer geraakt en geïnspireerd. Het hele boek is zeer de moeite van het lezen waard, als je nieuwsgierig bent waar de wereld zich naar toe beweegt in deze periode van transitie.
De samenvatting van het boek houd ik voor mezelf, uit respect voor de auteur, die haar woorden zo zorgvuldig kiest. In deze bijdrage alleen de tip: lees dit boek, je zult er geen spijt van krijgen!
De toegevoegde waarde van het boek vind ik o.a.:
- De inzichten die de Vries deelt over de relatie tussen de kwaliteit van onze staat van bewustzijn en de kans dat onze huidige samenleving – die uit balans is en zich kenmerkt door een exponentieel groei model – de transitie kan maken naar een samenleving in een dynamische balans.
- De inzichten die de Vries deelt over de samenhangende structuur van samenleving: onze staat van bewustzijn voedt onze overtuigingen, die onze manier van waarnemen beïnvloeden, wat ons wereldbeeld beïnvloedt, wat onze houding en waarden in het leven beïnvloedt, wat onze keuzes en prioriteiten bepaalt, en onze manier van leven, alsmede ons cultureel organisatieprincipe en de aard van onderlinge relaties. Voor onze huidige samenleving geldt:
- De staat van bewustzijn is een ‘staat van onbalans’ (versus: staat van balans).
- Overtuigingen bevinden zich op het vlak van religie, wetenschap en economie (versus: oorspronkelijke instructies).
- We nemen vooral losse details (versus: relationeel waarnemen)
- Het wereldbeeld is dualistisch, mechanisch (versus: holistisch, organisch).
- Onze houding en waarden worden vooral bepaald door externe normen (versus: innerlijke waarden).
- Onze keuzes & prioriteiten focussen op geld, bezit & status (versus: leven, delen en zorg).
- Onze manier van leven is vooral materieel (versus: spiritueel).
- Ons cultureel organisatieprincipe bestaat uit hiërarchisch rangschikken (versus: gelijkwaardig, verbinden).
- En voor de aard van de onderlinge relaties geldt: ieder voor zich (focus op ‘goede relaties’).
- De voorbeelden van samenlevingen in balans en hoe die hebben gefunctioneerd.
- De inzichten over hoe ‘samenlevingen in balans’ uit balans zijn geraakt en wat ‘samenlevingen in balans’ voor culturele praktijken hadden om in balans te blijven.
- De mengeling van inbreng en quotes van inheemse wijzen en wetenschappers om de materie die in dit boek wordt gedeeld, kracht bij te zetten.
Verder is het vooral een boek dat mij hoop geeft en perspectief bood. Perspectief op systemisch verschillende samenlevingen en op de hefboomwerking naar een andere systeembalans op het niveau van de samenleving.
Is een transformatie van samenlevingen uit balans naar samenlevingen in balans mogelijk?
Volgens de Vries zijn de twee culturele systemen – samenlevingen in balans en samenlevingen uit balans niet alleen verschillend, maar ook onverenigbaar. Ze lopen dus niet geleidelijk in elkaar over. Als we een transformatie willen, dan zullen alle met elkaar samenhangende aspecten van de samenleving moeten transformeren. Echter, de transformatie van onze staat van bewustzijn is primair. Als deze verandert, dan veranderen ook onze overtuigingen, onze waarneming van de werkelijkheid, onze gedachten en gevoelens, hoe we de wereld om ons heen ervaren, onze manier van leven en de manier waarop we onze samenlevingen vorm geven.
Uit Hoofdstuk 12: ‘Als je de loop van een krachtige rivier wilt veranderen, beklim dan een berg en verleg een kiezelsteen.’ Wat het van ons vraagt is weten welke kiezelsteen en wanneer en waar naartoe. ‘Dan is alles wat we te doen hebben achteroverleunen en het onverbiddelijke proces waar te nemen als beetje bij beetje de krachtige rivier de loop overeenkomstig verlegt.’ Het alternatief beschrijft de Vries zo: ‘Of … we kunnen proberen om de omstandigheden in overeenstemming (met onze wensen) te forceren. We kunnen duizenden mensen bijeenbrengen, hen gebieden of dwingen ons te helpen om een krachtige dam te bouwen en de rivier te beteugelen … ten minste tot de volgende vloed alles wegspoelt. Ik vraag je nu, welke benadering is het meest energie-efficiënt? Welke … het meest rustgevend? Welke is het meest geschikt voor het bouwen van de toekomst?’
De Vries stelt dat die kiezelsteen voor de transformatie van een samenleving uit balans, naar een samenleving in balans, de staat van ons bewustzijn is.
En dat we daar dus met man en macht zouden moeten werken, met alle literatuur die daarover beschikbaar is gekomen de laatste decennia, de oude teksten die weer boven water zijn, de oorspronkelijke instructies. Er is zoveel kennis, en zoveel aanbod. Het is aan ons om de innerlijke reis te maken, die nodig is om onze angsten onder ogen te zien en ons innerlijk kompas weer te activeren.
De Vries: ‘Het is van belang dat we beseffen dat bij alles wat we vorm geven, inclusief onze technologie, dat we daarmee niet alleen mede vorm geven aan onze werkelijkheid, maar dat het ook onze overtuigingen over onze rol binnen het geheel weerspiegelt. Wanneer we ons opnieuw herinneren wat de rol van mensen binnen het grote Web van Leven is, zullen we niet langer streven naar maakbaarheid op basis van controle, sturen, reguleren en manipuleren, maar zullen we als bewuste co-creëerders onze dromen manifesteren op basis van een integere, evenwichtige en gelijkwaardige samenwerking met de natuur.’
De Vries sluit haar boek af met de uitspraak van Jamie Sams:
‘De cirkel (van het universum) zal heel zijn wanneer ieder mens in staat is om de schoonheid van het eigen Zelf en de spirituele (MV: lees: systemische) essentie in alle anderen te zien.
– JAMIE SAMS