The systemic promise of populism: you’re no longer alone – I’m with you! And not with them!
What is the Donald Trump phenomenon showing us, systemically? The answers run wide. It’s about reestablishing the position of the masculine man in American society. It’s the white downwardly mobile middle class that wants acknowledgement. It’s the American coal and shale gas industry that does not want to lose position, financing the climate change denial movement, feeding into the support of a candidate like this.
All these explanations are plausible, yet to my understanding they don’t get to the core. Contemplating on populism and the phenomenon of Trump-like candidates my hypothesis is that systemically these candidates are a solution to a state of being, which I’d describe as a feeling of separateness. Meer lezen
Klimaatverandering is ‘serious’ – toch werkt absolutisme averechts. Waarom?
Als ik terugdenk aan mijn studententijd dan is er een ding dat mij vooral achteraf opviel. Een groot aantal van de mensen dat het meest actief was in het verenigingsleven en het meeste lol had, bleek ook de grootste bollebozen. Ze haalden hun studie cum laude of hadden bepaalde lastige vakken met een 10 afgesloten. Waren dit genieën en verklaart dit waarom ze meer dan anderen konden feesten en plezier hebben? Of speelde er iets anders? Ik vermoed het laatste. Deze mensen – stuk voor stuk vrolijke, vriendelijke, joviale gevallen – waren in staat het studiespel relatief te spelen en haalden daarom hogere resultaten dan de gemiddelde serieuze bolleboos, zoals ikzelf.
Hoe kan dit? En wat heeft dit met onze omgang met klimaatverandering te maken? Meer lezen
Onbedoeld vijandschap in relaties – een systeembril biedt uitkomsten
Onbedoelde vijanden. Het kan blijkbaar de beste overkomen, zoals mijzelf en mijn partner. Er was een (tijdelijke) breuk nodig om te ontdekken wat maakt dat we zo makkelijk in een negatieve spiraal verzeild raakten. Een spiraal die we later ‘de glijbaan’ zijn gaan noemen, omdat deze niet te stoppen lijkt op het moment dat we gingen glijden. Onmogelijk om toe te geven. Dit kon niet waar zijn. Mijn mentale modellen over mezelf (je doet vast niet genoeg je best), relaties (geen enkele relatie is makkelijk) en ontwikkeling (alle problemen zijn slechts verkapte mogelijkheden tot groei) maakten dat ik mezelf enerzijds, heel lang voor de gek hield, in allerlei bochten wrong en wanhopig maakte, anderzijds, dat we er uiteindelijk bovenop kwamen. Een systeembril hielp daarbij. Meer lezen
Door een simpele systeeminterventie winnen flora en fauna én bedrijven
Een wet die bedoeld is om de natuur te beschermen werkte precies het tegenovergestelde in de hand. En dus werd de wet aangepast. Zo simpel kan het zijn.
Volgens Nico Beun van het Innovatienetwerk, was verbazing de voedingsbodem van deze ‘systeeminterventie’. “Er ligt in Nederland veel grond braak, het duurt soms wel 10 jaar voor die bebouwd wordt. Intussen sparen grondeigenaren kosten noch moeite om te voorkomen dat zich er natuur ontwikkelt. Want als dat gebeurt krijgen ze te maken met de flora-en faunawet die verbiedt bedrijven die natuur zomaar op te ruimen. Het innovatienetwerk zag bedrijven daarom ‘ploegen en spuiten’ om braakliggend terrein kaal te houden. Meer lezen
Van een kale kip is niet te plukken – is er een uitweg?
In de Groene Amsterdammer van 8 januari stond een artikel dat mij raakte. Het bedrijf Hendrix Genetics uit Boxmeer, wereldmarktleider in het ‘maken’ van kippen door slimme – tegenwoordig computer-geoptimaliseerde – selectie, deed voor het eerst in haar bestaan een boekje open over de eigen bedrijfsvoering en het systeem waar het bedrijf een onderdeel van uitmaakt. Een systeem dat ten onder gaat aan de ‘groot-groter-grootst’ dynamiek waar het in gevangen zit. ‘Ik had het nog bijna afgezegd’, zegt directeur Hermans. ‘We praten nooit met journalisten.’
Wat is er aan de hand? Meer lezen