Van een kale kip is niet te plukken – is er een uitweg?
In de Groene Amsterdammer van 8 januari stond een artikel dat mij raakte. Het bedrijf Hendrix Genetics uit Boxmeer, wereldmarktleider in het ‘maken’ van kippen door slimme – tegenwoordig computer-geoptimaliseerde – selectie, deed voor het eerst in haar bestaan een boekje open over de eigen bedrijfsvoering en het systeem waar het bedrijf een onderdeel van uitmaakt. Een systeem dat ten onder gaat aan de ‘groot-groter-grootst’ dynamiek waar het in gevangen zit. ‘Ik had het nog bijna afgezegd’, zegt directeur Hermans. ‘We praten nooit met journalisten.’
Wat is er aan de hand? Meer lezen
Terreur-escalatie doorbreken: toespraak Sealth houdt ons een spiegel voor
De aanslagen in Parijs. Ook mij gaat het niet in de koude kleren zitten. Langzaam groeit de invloed van Moslim-fundamentalisme en extremisme op ons eigen denken en handelen. We ‘wapenen’ ons er tegen. Op allerlei manieren. We beschermen onszelf. Wij worden uit onze tent gelokt om te denken in termen van winnen en verliezen. Het risico is groot dat door toenemende terreur en hierdoor groeiende angst, een escalatie-model ontstaat.
De groeiende angst die de Westerse wereld voelt voor Moslim-beïnvloeding en overheersing, deed mij denken aan de toespraak van Indianen-opperhoofd Sealth in 1854 in de Verenigde Staten. Het is een toespraak van een wijs man die zijn toehoorders laat inzien dat zijn volk anders denkt en ‘is’ dan het volk van de ‘blanke gezichten’. Een vreedzame coöperatie tussen beide volken zou wat hem betreft kunnen – ondanks de geschiedenis en het bloedvergieten tussen beiden – maar hij wijst zijn toehoorders er terecht op dat dit alleen maar lukt als beide volken de verschillen tussen beiden accepteren. Over die verschillen:
Het grote verschil tussen het volk van Sealth en het volk van de ‘bleke gezichten’ zit in de wijze waarop deze volkeren zich verhouden tot de aarde. Het volk van de ‘rode mannen’ ziet de aarde als een deel van zichzelf en zichzelf als een deel van de aarde. Het volk ‘van de bleke gezichten’ ziet de aarde als vijand, die hij kan veroveren, waarna hij weer verder trekt. Dit heeft implicaties voor de wijze waarop beide volken het leven – en het leven na de dood – organiseren. Meer lezen