Transition Towns – de moeite van een kennismaking waard
Vooroordelen. Ik hoop vaak dat ik ze niet heb, maar ook ik ben maar een mens. Daar kwam ik vorige week weer achter toen ik een lezing bijwoonde van Rob Hopkins, grondlegger van de internationale ‘Transition’ beweging. Iets in mij vermoedde al dat het beeld dat ik had van deze beweging niet klopte. Dat de beweging geen utopische, wij ‘breien onze eigen geiten wollen sokken’ dynamiek kent om daarmee de wereld te redden, maar veel praktischer en realistischer te werk gaat. Anders kan ik ook niet verklaren dat ik me zo snel inschreef voor deze lezing, nadat ik hierover een mail ontving. Feit is, dat Hopkins voor mij en alle andere aanwezigen bij Pakhuis de Zwijger, zonder dat hij daar erg z’n best voor hoefde te doen, dat boterzoete, naïeve ‘let’s change the world one micro-garden at the time’ imago, terugbracht naar iets wat ik vast wilde vastpakken en waar ik meer van wilde weten. Meer lezen
We worden langzaam dommer – wat betekent dit?
1 mei 2013
We leven in een gekke wereld. Schrijf ik aan een vriendinnetje dat letterlijk ‘gek’ is geworden en onlangs opgenomen op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis. ‘The Age of Absurdity’, volgens Michael Foley, de auteur van een boek dat uitlegt waarom het ‘moderne leven’ het moeilijk maakt om gelukkig te zijn. Terwijl ik deze zin typ krijg ik de neiging om op dat kleurige icoontje te klikken van google Chrome onder aan mijn scherm. Niet nadenken, maar gewoon even surfen. Nieuwe informatie opslurpen en dan weer verder. Mijn hersens schreeuwen erom. Ze zijn verslaafd, zonder dat ik het door had volgens Nicholas Carr, auteur van ‘het ondiepe, hoe onze hersenen omgaan met internet’. Meer lezen