Het North-Sea Energy Lab – doe mij ook zo’n lab!
20 december 2017
Door Martine Verweij
Het jaar 2017 stond voor mij in het teken van het North Sea Energy Lab. Een multistakeholder innovatieproces dat in augustus 2016 officieel startte en waar ik een groot deel van mijn tijd aan besteedde. Het besluit om dit lab op te zetten volgde na een uitgebreide ronde van gesprekken met stakeholders. Vooral het onderbuikgevoel van Ernst van Zuylen van het Topconsortium Kennis- en Innovatie Wind op Zee sprak tot mij: “als we zo doorgaan met de uitrol van windparken op zee, creëren we onze eigen weerstand, en lopen we al in 2023 tegen grenzen aan. Het moet anders.”
Trots op het lef om het te doen – en tegelijkertijd zie ik wat nog beter kan
Een jaar later ben ik blij dat we het gedurfd hebben. Zo’n groot vraagstuk, zoveel partijen, zo politiek gevoelig. Dankzij de Social Lab aanpak met Theorie-U als basis, hebben we een vertrouwenwekkende innovatieomgeving weten te creëren. Ik deed dit samen met Reos Partners, vanuit mijn rol als programmaleider MVI-Energie. Gaandeweg zijn de betrokken vissersbonden veranderd in hun houding. Van aanwezig zijn om te zorgen dat er niks gebeurt dat hen niet zint, nemen ze nu actief de regie over hun eigen duurzame toekomst.
We hebben veel bereikt in een jaar. Het bestuur van het TKI Wind op Zee acteert als ambassadeur van deze aanpak en overweegt openlijk om de hele innovatieprogrammering op een meer participatieve wijze vorm te geven. Leden van de convening group* voelen zich mede-eigenaar en investeren hun tijd nog steeds in het lab. Er wordt gewerkt aan concrete pilots om de centrale conclusie te onderbouwen: we moeten nú stappen zetten naar een integrale ontwikkellogica op de Noordzee. Alleen als we gelijktijdig met de energietransitie op zee, werken aan een ecologisch gezonde Noordzee, kan de zee een betrouwbare duurzame voedsel- en energiebron worden.
Niet gek dus om hier enthousiast over te communiceren. Maar dat heeft wel een risico. Meer lezen
The Social Labs Revolution, a new approach to solving our most complex challenges
Blog inspired by the book: The Social Labs Revolution, a new approach to solving our most complex challenges, by Zaid Hassan
This was one of those books that sat on my digital shelve for at least 2 years until I realized I really did need to read it. I was hoping the book would help me see how to proceed with a subject that is so complex I couldn’t possibly see how we’d make progress with traditional project planning methods: the micro- and nano plastics problem in the world’s aquatic environments.
The book reaffirmed my intuition that such a problem can benefit from what Zaid calls a Social Lab. And through the description of Labs that Zaid ran himself, I became more realistic about the amount of time and effort that would be needed to get such a lab up and running, and about the time needed to keep it running.
For example, the Sustainable Food Lab took Zaid and his colleagues about 3 years to prepare and is still running. Other labs ran for at least three years. Some labs keep evolving, as the problems they focus on evolve.
What’s different about the labs, compared to traditional planning methods? How do they work? And why are they increasingly important? Meer lezen